Jesteś tu: UPRAWA / Od A do Z

Angraecum cultriforme Summerhayes

Foto: © Wolfgang Wieser. Opublikowano za zgod? autora.

Pochodzenie/Naturalne siedlisko:

Wschodnia Afryka. Naturalne siedlisko tych roślin sięga na południe aż do Natalu w Południowej Afryce, oraz obejmuje Malawi, Mozambik, Zimbabwe, Zambię, Tanzanię i Kenię. Storczyk ten występuje w wilgotnych, wiecznie zielonych lasach oraz w lasach na nadbrzeżnych wydmach. Jego siedlisko to ciepłe obszary nadbrzeżne, ale spotyka się też te rośliny na obszarach lasów pokrywających góry w Kenii, południowej Tanzanii i Zimbabwe, gdzie znajdowano je nawet na wysokościach 2200 m. Rośliny rosną zwykle w pobliżu rzek, często nisko przy gruncie na pniach drzew, konarach i małych gałązkach.

KLIMAT:

Zanotowane skrajne temperatury to 41C i 3C. Średnia wilgotność waha się od 63% w grudniu do 77% we wrześniu. Opady od 28 mm w styczniu do 130 mm we wrześniu. Średnie temperatury (dzień/noc) od 21,1/10,0°C w styczniu do 26,2/20,1°C w lipcu. Okres kwitnienia: Lato.

Zalecenia dotyczące uprawy:

ŚWIATŁO:

18000-25000 luksów. Światło powinno być filtrowane i rozproszone, a rośliny nie powinny być bezpośrednio wystawione na działanie słońca w godzinach południowych. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.

TEMPERATURA:

Średnia temperatura dnia latem 25-26C, nocą 19-20C, co daje różnicę dobową 5-7C.

WILGOTNOŚĆ POWIETRZA:

Średnia wilgotność 75% przez większość roku, ale spada do 65-70% w okresie 3-4 miesięcy późną jesienią i wczesną zimą

PODLEWANIE:

W okresie od wiosny do jesieni opady deszczu są umiarkowane do obfitych. Ich ilość następnie zmniejsza się i pozostaje na nieco niższym poziomie w okresie 3-4 miesięcznego sezonu lekkiej suszy, która trwa od późnej jesieni przez całą zimę. Uprawiane rośliny powinny być obficie nawadniane w okresie aktywnego wzrostu, ale ich korzenie muszą szybko obeschnąć po podlaniu, a podłoże wokół nich nigdy nie może być rozłożone ani rozmokłe. Późną jesienią podlewanie powinno być stopniowo ograniczane.

NAWOŻENIE:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla roślin zielnych lub zwykłą dawką nawozu dla storczyków. Wielu hodowców preferuje stosowanie zrównoważonego nawozu przez cały rok, ale są i tacy, którzy od wiosny do połowy lata stosują nawóz o zwiększonej zawartości azotu, a następnie, późnym latem i jesienią, zaczynają stosować nawóz o większej zawartości fosforu.

OKRES SPOCZYNKU:

Zimą średnie temperatury dnia wynoszą 21-22°C, a nocy 10-12°C, z amplitudą dobową 9-12°C. Zimą opady deszczu są nieco mniejsze, ale nigdy nie jest to zupełna susza, która trwałaby przez dłuższy okres czasu. Mimo tego, że w okresie suszy opady są niewielkie, występują poranne rosy, co jest źródłem regularnie dostarczanej dodatkowej wilgoci. W zimie uprawiane rośliny potrzebują mniej wody, ale te mocowane na korze nie mogą obyć się bez wody przez dłuższy czas, a uprawiane w doniczkach nigdy nie mogą wysychać zupełnie. Nawożenie należy zredukować lub całkowicie wyeliminować aż do momentu, gdy wiosną rozpocznie się intensywniejsze podlewanie.

PODŁOŻE:

Rośliny mogą być mocowane ściśle do kawałków paproci drzewiastej lub korka. Jeśli są jednak tak uprawiane, należy im zapewnić wysoką wilgotność, a latem muszą być co najmniej raz dziennie nawadniane. Podczas suchych i gorących okresów niezbędne może być kilkakrotne podlewanie w ciągu dnia. Rośliny mogą także rosnąć w doniczkach lub koszyczkach z dobrym drenażem, ze względu jednak na konieczność obfitych podlewań podłoże musi być bardzo luźne i dobrze przepuszczalne. Korzenie muszą szybko wysychać po podlaniu, więc podłoże nie może nigdy być zleżałe lub nasiąknięte. Przesadzanie lub podział rośliny powinny być wykonywane, gdy rozpocznie się wzrost nowych korzeni. Umożliwi to ustabilizowanie się rośliny w możliwie najkrótszym czasie bez narażania jej na stres.

UWAGI RÓŻNE:

W Południowej Afryce rośliny kwitną od wiosny do jesieni, natomiast w Zimbabwe latem i jesienią.

Informacje o roślinie i kwiatach:

WIELKOŚĆ I TYP ROŚLINY:

Epifit o monopodialnym typie wzrostu osiągający 8-28 cm wysokości.

PSEUDOBULWY:

Brak. Wydłużona łodyga jest prosta lub zakrzywiona i ma 2 krawędzie. Młoda roślina ma zieloną łodygę, która z wiekiem szarzeje. Przy podstawie łodyga często zwiesza się z podtrzymującego pnia, wyginając się następnie pod kątem prostym, z liśćmi odwracającymi się w jedną stronę. Liczne, mięsiste, szaro-zielone korzenie o średnicy 15 mm wyrastają wzdłuż łodygi.

LIŚCIE:

Liście mają 2-6 cm długości i 0,5-0,8 cm szerokości. Liczne liście są oddzielone od siebie o około 0,8-0,9 cm, wyrastając w dwóch rzędach wzdłuż łodygi. Mają one kształt od paseczków do sierpów, barwę od żółtawo-zielonej do różowawo-zielonej i czasem ciemniejsze plamki. Liście mają 2 ostro zakończone, bardzo nierówne płatki przy wierzchołku.

KWIATOSTAN:

Kwiatostan ma 3-4 cm długości. Wyrasta z węzła położonego naprzeciw liścia, zwykle poniżej najmłodszych korzeni na łodydze. Pędu kwiatowego nie należy usuwać po przekwitnięciu, ponieważ w kolejnych sezonach może mieć miejsce nawet 4-krotne kwitnienie.

KWIATY:

Na każdym kwiatostanie wyrasta pojedynczy, słodko pachnący kwiat, a kilka kwiatostanów może dawać kwiaty w tym samym czasie. Małe kwiaty, o barwie od różowej do zielonawo-brązowej mają 1,6 cm średnicy. Warżka kwiatów unosi się do góry (nie jest odwrócona) i ma lekko nadętą ostrogę o długości do 2,5 cm. Lancetowate płatki okółka zewnętrznego mają do 1,8 cm długości i zwężają się stopniowo w długie, ostro zakończone wierzchołki. Płatek grzbietowy jest prosty i wyprostowany, ale zwykle proste, ukośnie skierowane boczne płatki mają czasem sierpowaty kształt i zakrzywiają się tak, że ich końce krzyżują się za warżką. Płatki okółka wewnętrznego są wąskie, poziomo ułożone, lancetowate, osiągają do 1,4 cm długości i stopniowo zwężają się tworząc wydłużone, ostre zakończenie. Rozkładają się szeroko na wszystkie strony przy podstawie, ale zakrzywiają się wraz z długością, tak że ich końce często skierowane są prawie prosto do przodu. Warżka o kształcie owalno-lancetowatym jest bardzo wklęsła, ma 0,8-1,2 cm długości, wydłużony, zwężający się, ostro zakończony wierzchołek, oraz ostrogę, która może być prosta lub lekko zakrzywiona. Prętosłup ma 2 mm długości.

Tłumaczenie: Gra?yna Siemi?ska
Edycja serii: Jerzy Dziedzic

Początek strony