WITAMY
PTMO
FORUM
BIOLOGIA
UPRAWA
GALERIA
ŹRÓDŁA
AUTORZY
NOWOŚCI
 

Jesteś tu: UPRAWA / Od A do Z

Angraecum leonis
(Rchb.f.) Veitch

 

Foto: Angraecum leonis

Foto: © Wolfgang Wieser. Opublikowano za zgod? autora.


Pochodzenie/Naturalne siedlisko:

Pochodzenie/Naturalne siedlisko: Gatunek ten istnieje w dwóch odmianach spotykanych na zupełnie różnych obszarach. Mniejszą odmianę, rosnącą na wysokości poziomu morza, spotykamy na północy Madagaskaru. Druga, większa odmiana, spotykana jest na Komorach (wyspy między Madagaskarem i Afryką), gdzie rośnie na wysokości ok. 910 m.

KLIMAT:

Skrajne zanotowane temperatury to 37°C i 17°C. Średnia wilgotność waha się od 65% w styczniu do 83% w sierpniu. Opady deszczu od ok. 5 mm przez całą zimę do 264 mm w lipcu. Średnie temperatury (dzień/noc) od 28,9/20,6 w styczniu do 32,2/23,9 w czerwcu. Okres kwitnienia: od marca do maja, ale może kwitnąć przez cały rok.

Zalecenia dotyczące uprawy:

ŚWIATŁO:

25000-40000 luksów. Rośliny są w stanie tolerować nawet 50% światła słonecznego jeśli będą do tego stopniowo przyzwyczajane. Niemniej jednak, zakwitają one przy szerokim zakresie poziomów światła i silne nasłonecznienie nie jest konieczne ani zalecane.

TEMPERATURA:

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 31-32°C, nocy 24°C, co daje różnicę dobową rzędu 7-8°C. Całoroczna średnia temperatura dla odmian z Komorów jest ok. 6°C niższa niż dla odmian z Madagaskaru.

WILGOTNOŚĆ POWIETRZA:

75-85% od lata do jesieni, zmniejsza się do prawie 65% w czasie zimy i wiosny.

PODLEWANIE:

Od lata do wczesnej jesieni opady deszczu są umiarkowane do obfitych. Uprawiane rośliny powinny być podlewane na tyle obficie, aby listowie było napęczniałe i jędrne. Gdy latem liście zasychają lub marszczą się, należy roślinę podlewać częściej, lub przenieść ją w miejsce, gdzie będzie mogła być częściej zamgławiana. Po wilgotnym lecie następuje prawie natychmiast bardzo suchy okres trwający od późnej jesieni do wiosny, kiedy to jest tak sucho, że nawet nie pojawia się rosa. Okres suszy dla odmian z Komorów nie jest ani tak długi, ani tak surowy jak dla odmian z Madagaskaru.

NAWOŻENIE:

W okresie silnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla roślin zielnych lub zwykłą dawką nawozu dla storczyków. Wielu hodowców stosuje jesienią nawóz o niskiej zawartości azotu a dużej zawartości fosforu. Polepsza to kwitnienie w następnym sezonie i wzmacnia nowe przyrosty przed zimą. Co kilka tygodni powinno się przepłukiwać podłoże (podlewając „na wylot”) celem uniknięcia tworzenia się osadów mineralnych, zwłaszcza gdy stosowano duże dawki nawozów. Najpierw należy normalnie podlać rośliny, aby rozpuścić nagromadzone sole. Po około godzinie podłoże należy przepłukać wodą w ilości równej dwukrotnej objętości pojemnika. Przepłukiwanie w okresie całego roku jest ważne zwłaszcza tam, gdzie woda jest silnie zmineralizowana.

OKRES SPOCZYNKU:

Średnia temperatura dnia zimowego to 29°C, nocy 21-22°C, co daję różnicę dobową 8°C. W okresie 6-miesięcznej zimy opady deszczu są niewielkie. W tym okresie podlewanie uprawianych roślin powinno być znacznie ograniczone. Zwykle wystarcza okazjonalne ranne zamgławianie, zwłaszcza jeśli spodziewana jest słoneczna pogoda. Ilość wody trzeba zwiększyć, gdy liście zaczynają się marszczyć. Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na to, aby nie przelać roślin w doniczkach, ponieważ oznaki gnicia korzeni z powodu nadmiaru wody są takie same jak przy jej niedoborze.

PODŁOŻE:

Rośliny mogą być mocowane do płatów korka lub płatów włókna paproci drzewiastej, o ile możemy im zapewnić wysoką wilgotność powietrza i podlewanie przynajmniej raz dziennie w czasie lata. Jeśli rośliny rosną w doniczkach, zaleca się stosowanie bardzo luźnego, przepuszczalnego podłoża, takiego jak kawałki kory sosnowej lub bryłki korka o średniej do dużej gradacji. Niektórzy hodowcy podają, że rośliny te dobrze rosną we włóknach kokosowych. Należy stosować doniczki o rozmiarach zaniżonych, tylko dla utrzymania korzeni, a przesadzanie powinno mieć miejsce, gdy zaczyna się wzrost nowych korzeni lub, o ile to możliwe, zaraz po przekwitnięciu.

UWAGI RÓŻNE:

Podane okresy kwitnienia oparto na doniesieniach hodowców. W naturze, A. leonis kwitnie późną zimą, pod koniec okresu suszy.


Informacje o roślinie i kwiatach:

WIELKOŚĆ I TYP ROŚLINY:

Epifit średniej wielkości, osiągający 15-20 cm szerokości i o wysokości nie przekraczającej zwykle 15 cm. Mimo, że jest rośliną o wzroście zwykle monopodialnym, z krótką, grubą łodygą, czasami u podstawy łodygi występuje drugorzędny pęd. Wszystkie podane wielkości dotyczą odmian z Madagaskaru. Odmiany z Komorów mogą być nawet dwukrotnie większe.

PSEUDOBULWY:

Brak.

LIŚCIE:

Na prawie bezłodygowej roślinie jest zwykle 4-5 grubych, sierpowatych, dwurzędowych liści. Ich długość wynosi 10-15 cm, a szerokość 1,5-2,5 cm.

KWIATOSTAN:

Spod liści wyrastają 1-2 mocne kwiatostany. Mają one 8-10 cm długości, mogą być wyprostowane lub lekko wygięte.

KWIATY:

1-7 w każdym kwiatostanie. Pachnące kwiaty są trwałe, o czystej białej barwie, szerokości 3-4 cm i wysokości 4-5 cm.


Tłumaczenie: Gra?yna Siemi?ska
Edycja serii: Jerzy Dziedzic