WITAMY
PTMO
FORUM
BIOLOGIA
UPRAWA
GALERIA
ŹRÓDŁA
AUTORZY
NOWOŚCI
 

Jesteś tu: UPRAWA / Od A do Z

Coryanthes speciosa
(Hook.) Hook.

 

Foto: Coryanthes speciosa

Foto: © Wolfgang Wieser. All rights reserved. Opublikowano za zgod? autora.


Pochodzenie/Naturalne siedlisko:

Rozpowszechniony od półwyspu Jukatan w Meksyku na południe przez Gwatemalę, Honduras, Kostarykę, Panamę, Trinidad, Wenezuelę, Gujanę Brytyjską, Brazylię, Kolumbię i Peru. Rośliny te rosną jako epifity w nisko położonych, gorących i wilgotnych rejonach, zazwyczaj na wysokości poniżej 1000 m. Ścisłe informacje dotyczące środowiska nie zostały określone, lecz gatunki z rodzaju Coryanthes są normalnie znajdywane w bardzo kwaśnym środowisku zazwyczaj w gniazdach mrówek.

KLIMAT:

Skrajne zanotowane temperatury to 32°C i 13°C. Średnia wilgotność 80% przez cały rok. Opady od 81 mm w marcu do 665 mm w lipcu. Średnie temperatury (dzień/noc) od 26,7/17,8 w styczniu do 28,9/20,1 we wrześniu. Okres kwitnienia: Od maja do czerwca, ale może kwitnąć przez cały rok.

Zalecenia dotyczące uprawy:

ŚWIATŁO:

18000-25000 luksów.

TEMPERATURA:

Warunki temperaturowe ulegają w ciągu roku jedynie niewielkim zmianom. Średnie temperatury dnia wynoszą 27-29oC, średnie nocy 18-20oC, a amplituda wahań temperatur wynosi 7-9oC.

WILGOTNOŚĆ POWIETRZA:

Około 80% przez cały rok.

PODLEWANIE:

Opady deszczu przez większą część roku są intensywne z 2-3 miesięcznym nieco suchszym okresem trwającym pod koniec lata i wczesną jesienią. W okresie silnego wzrostu podłoże uprawianych roślin powinno być wilgotne.

NAWOŻENIE:

Rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla roślin zielnych lub zwykłą dawką nawozu dla storczyków. Nawóz o dużej zawartości azotu jest korzystny w okresie od wiosny do połowy lata, a nawóz bogatszy w fosfor powinien być stosowany późnym latem i jesienią.

OKRES SPOCZYNKU:

Przedstawione tu warunki uprawy powinny być utrzymywane przez cały rok. W zimie ilość wody należy nieco zmniejszyć, zwłaszcza jeśli rośliny uprawiane są w warunkach ciemnego, krótkiego dnia, który występuje w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Nie wolno jednak dopuszczać, aby zupełnie wyschły. Nawożenie powinno być ograniczone lub należy z niego zrezygnować całkowicie aż do wiosny, gdy znów wznawia się silniejsze podlewanie.

PODŁOŻE:

Podobnie jak u gatunków Stanhopea i Gongora wymagane są podwieszane kosze, ponieważ kwiatostan jest zwisający i pojawia się u podstawy rośliny, przebijając się w dół przez podłoże. Zaleca się stosowanie podłoża bardzo kwaśnego i utrzymującego wilgoć. George Kennedy w swoim “Kompedium Wiedzy o Storczykach z 1978 roku podaje, że Dr. Fowlie odkrył, że Coryanthes rosną nadzwyczaj dobrze, jeśli posadzone są w pociętej korze sekwoi i w warunkach ciągle wilgotnego podłoża. Gniazda mrówek, w których roślina rośnie w naturze, zawierają duże ilości kwasu mrówkowego i mają wartość pH około 3. Kora sekwoi, również z pH równym 3, jest jedynym pospolicie dostępnym podłożem doniczkowym z wystarczająco niskim pH, które spełnia te wymagania. UWAGI RÓŻNE: Okres kwitnienia podawany przez hodowców to lato, ale kwitnienie zdarza się też w innych terminach.

UWAGI RÓŻNE:


Informacje o roślinie i kwiatach:

WIELKOŚĆ I TYP ROŚLINY:

Stosunkowo duży epifit sympodialny, który rośnie w gęstych kępach. Rośliny zazwyczaj mają ok. 45 cm wysokości, lecz mogą dorastać nawet do 70 cm.

PSEUDOBULWY:

7-15 cm wysokości. Prawie prostokątne pseudobulwy są silnie żebrowane.

LIŚCIE:

Z wierzchołka każdej pseudobulwy wyrastają 2 liście. Są prawie eliptyczne 35-55 cm długości, włączając w to smukłe rowkowane ogonki liściowe, 2-6 cm szerokości i zwężający się ostry, spiczasty wierzchołek. Są one sztywne, skórzaste z 3-5 widocznymi żyłkami.

KWIATOSTAN:

Kwiatostan 30-60 cm długości wraz z końcowym gronem. Kwiatostan jest silnie zwisający i przebija się przez bryłę korzeniową z podstawy najmłodszych pseudobulw.

KWIATY:

2-4 w kwiatostanie. Pachnące, lecz nietrwałe kwiaty mają 13 cm szerokości. Kolor kwiatów jest zróżnicowany, lecz najczęściej żółto brązowy silnie pokryty bordowym nakrapianiem. Płatki są zazwyczaj blado brązowe z plamkami różnej wielkości od drobnych do grubych. Są one odgięte, rozłożone i umiejscowione w podstawie prętosłupa. Bardzo złożona warżka jest żółtawa i żółto-brązowa i jest złączona z podstawą prętosłupa przez wąski, skrócony pazur, który ma ok. 1,2 cm długości. Podstawowa część (hypochile) ma kształt hełmu lub ukośnie półkulisty i ma ok. 2,5 cm szerokości i 2 cm głębokości. Na zewnątrz jest on różowy i wyraźnie pomarańczowy na powierzchni w pobliżu prętosłupa. Wnętrze jest jasnopomarańczowe z bordowymi plamkami. Sztywna, środkowa cześć warżki (mesochile) wyrasta ze środka hypochile. Ma 3.5 cm długości, generalnie jest półokrągła z brzegami silnie zwiniętymi w kształt tuby, i jest pomarańczowa z pewnymi czerwono-bordowymi plamkami tam gdzie nachyla się do epichile. Górna część warżki w kształcie miseczki (epichile) zwisa z mesochile. Ma ona 3,5 cm szerokości i 3 cm głębokości. Ma głęboką szczelinę z przodu z 3 wystającymi ząbkami u podstawy szczeliny. Wszystkie 3 ząbki są zaopatrzone w małe bulwki u podstawy. Wnętrze miseczkowatego epichile jest woskowe – białe z dużymi, silnie zaznaczonymi ciemno bordowo-czerwonymi plamkami. W pobliżu brzegów plamki te stają się coraz mniejsze i gęściej rozmieszczone. Zewnętrzna część epichile jest kremowa lub bardzo blado brązowa z bladym, różowo-bordowym rumieńcem. Również intensywne plamy we wnętrzu prześwitują na zewnątrz. Mięsisty prętosłup ma 3-4 cm długości, boczne skrzydełka w pobliżu wierzchołka i parę krótkich zakrzywionych gruczołowatych rogów u podstawy. Jest on blady, zielono-biały z ciemno bordowymi plamkami na wewnętrznej powierzchni. Kolor kwiatów jest znacznie urozmaicony u tego gatunku i jest główną różnicą pomiędzy licznymi roślinami, które obecnie uważa się za synonimy Coryantes speciosa. Na przykład, jedyną różnicą pomiędzy rośliną, która dawniej była znana jako Coryantes picturata, jest barwa ich kwiatów które są żółto zielone z jasno fioletowymi plamkami.


Tłumaczenie: Mariusz Wójcik
Edycja serii: Jerzy Dziedzic