WITAMY
PTMO
FORUM
BIOLOGIA
UPRAWA
GALERIA
ŹRÓDŁA
AUTORZY
NOWOSCI
 

UPRAWA / Od A do Z / Chysis aurea

Opis
Chysis aurea jest typowym storczykiem epifitycznym. Ma zwisające pseudobulwy o opadających liściach, które zrzuca między styczniem a marcem. Roślina ta kwitnie najczęściej w miesiącach wiosennych i letnich. Kwiaty mają średnicę około 7 cm, a na łodydze kwiatowej dojrzałej rośliny może rozwinąć się od 6 do 12 kwiatów. Kwiaty woskowe i trwałe o wspaniałym zapachu, utrzymują się bardzo długo i mają piękne kolory w gamie od żółtego do brązowo-pomarańczowego. Łodygi kwiatowe wyrastają najczęściej w momencie, gdy nowe pseudobulwy mają długość 10-15 cm, a roślina ma jeszcze niewiele liści.Inne gatunki rodzaju Chysis różnią się nieco kolorami kwiatów, lecz mają zbliżony pokrój i wymagania uprawowe. Istnieje również sporo mieszańców międzygatunkowych wydających jeszcze więcej kwiatów (do kilkudziesięciu na jednej, rozgałęzionej łodydze). Przykładem może być tutaj piękny Chysis Langleyensis v. Desert Sunset.


Występowanie
Występuje w Meksyku, Ameryce Środkowej i północnej części Ameryki Południowej

Wymagania

Temperatura
Rośliny te do optymalnego rozwoju wymagają temperatur średnich do ciepłych, czyli dobrze nadają się do uprawy w mieszkaniu. Podczas miesięcy wiosennych i letnich temperatura w nocy powinna wynosić 18-19 °C, a w dzień 23-29 °C. Gdy nowe pseudobulwy dojrzeją, zwykle jesienią, należy przenieść roślinę do chłodniejszego pomieszczenia.

Oświetlenie
Wymagania świetlne zbliżone są do katlei – idealne światło dla tego storczyka mieści się w zakresie od 20000 do 35000 luksów. Roślina lubi większą ilość światła w zimie (w okresie spoczynku, bez liści), a nieco mniejszą w lecie. W Polsce oznacza to niestety konieczność intensywnego doświetlania w okresie zimowym.

Podlewanie
Najlepiej używać wody deszczowej, destylowanej lub pochodzącej z filtra osmotycznego. Można też używać przegotowanej wody wodociągowej, pod warunkiem, że jej pH jest równe lub niższe od 7,5. Należy podlewać dopiero po lekkim przeschnięciu podłoża, ale nie dopuszczać do długotrwałego całkowitego wysychania. W okresie wiosny i lata podczas rozwoju nowych odrostów należy podlewać obficie i często, nie dopuszczając jednocześnie do gromadzenia się wody w doniczce. Dobrym sposobem jest przelewanie wody „na wylot” przez doniczkę lub krótkotrwałe zanurzanie jej w wiadrze z wodą. W lecie można to robić nawet codziennie. Jesienią po zakończeniu rozwoju nowych odrostów należy podlewać rzadziej, a zimą ograniczyć podlewanie do minimum bez utrzymywania całkowitej suszy. Intensywne podlewanie należy rozpocząć wiosną, ale dopiero po wykiełkowaniu nowych pseudobulw.

Wilgotność powietrza
Latem wilgotność powinna być wysoka (60 do 70%). Jesienią i zimą wilgotność powinna być niższa, ale nie powinna spadać poniżej 40%.

Nawożenie
Należy używać nie zawierającego mocznika nawozu dla storczyków o NPK 20-10-20. Zaleca się nawozić co drugie podlewanie latem i co trzecie podlewanie zimą.

Podłoże
Rośliny te należy przesadzać tylko w wypadku rozłożenia się podłoża lub „wyrośnięcia” rośliny z doniczki lub koszyka. Najlepiej przesadzać je w okresie po zakończeniu kwitnienia, czyli późną wiosną lub wczesnym latem. Najlepszym podłożem dla tego storczyka jest mielona kora (kawałki 0,5 do 1 cm średnicy) lub mieszanka 70% korzeni paproci i 30% mchu torfowca. Należy uważać, aby podczas przesadzania nie złamać ani nie zniszczyć zbyt wielu wrażliwych korzeni. Korzenie lubią powietrze i dlatego storczyki te wolą rosnąć w wiszących koszykach.

Jerzy Dziedzic