UPRAWA / Od A do Z / Thunia marschalliana

Opis
Storczyk o wzroście sympodialnym wytwarzający mięsiste wysokie do ok. 70-80cm pędy z lancetowatymi miękkimi liśćmi długości kilkanastu cm. Późną jesienią liście stopniowo żółkną i opadają. Roślina kwitnie latem wytwarzając na szczycie pęd kwiatostanowy z kilkoma kwiatami o średnicy kilkunastu centymetrów. Kwiaty białe, pachnące. Warżka z fryzowanym brzegiem, od wewnątrz w gardzieli żółta z czerwono brązową siateczką nerwów. Storczyk naziemny.

Występowanie
W naturze występuje w Tajlandii, Chinach, Birmie.

Wymagania

Temperatura
Storczyk o umiarkowanych wymaganiach cieplnych. Optymalne temperatury w uprawie 18-22 °C w dzień oraz 5-6 °C mniej nocą. W mojej szklarni bez szkody znosi okresowe temperatur w lecie ok. 30 °C, zimą nocne ochłodzenia do 12 °C. Zaleca się obniżanie temperatury w okresie kwitnienia co dodatkowo przedłuża żywotność kwiatów oraz w okresie spoczynku po opadnięciu liści.

Oświetlenie
Thunia marschalliana lubi stanowiska jasne ale ze światłem rozproszonym. Bezpośrednio padające światło słoneczne latem może wywołać oparzenia cienkich, delikatnych liści. Zimą, w okresie spoczynku wskazane zapewnienie maksimum światła.

Podlewanie
W okresie wzrostu podlewanie dość obfite, ale roślina nie powinna być zalewana. Jesienią stoniowo należy ograniczyć podlewanie do prawie całkowitego wysuszenia podłoża, jednak pędy nie powinny nadmiernie marszczyć się. W lutym u podstawy nagiego pędu pojawia się nowy pęd wzrostowy. Jest to sygnał, że stopniowo należy zwiększyć podlewanie, jednak należy bardzo uważać aby nie zwilżać nowego pędu ponieważ jest bardzo wrażliwy na gnicie.

Wilgotność powietrza
Zalecana wilgotność względna powietrza 50-70%. Nie zaleca się zwilżania liści, szczególnie młodych pędów.

Nawożenie
Nawożenie nawozem wieloskładnikowym np. Florowit - kilka kropel na litr wody co drugie podlewanie. Można z dobrym efektem zastosować nawóz długodziałający w granulkach np. Osmocote kilka - kilkanaście ziarenek do podłoża na cały sezon wegetacyjny. W okresie spoczynku, zimą nawożenie wstrzymuje się.

Podłoże
Thunia wytwarza liczne cienkie korzenie, dlatego podłoże powinno zawierać komponenty drobnoziarniste. Można przygotować podłoża o różnym składzie zawierające korę sosnową o drobnej granulacji, torf włóknisty lub odkwaszony torf wysoki, liście bukowe, drobne kawałki styropianu lub keramzyt. Komponenty włókniste mogą stanowić 40-50%.

Piotr Piesik