![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
|||||
![]() |
||||||
![]() |
UPRAWA / Od A do Z/
Aerangis luteo-alba (Krzl.) Schltr. var. rhodosticta (Krzl.) J. Stewart
![]() Copyright © Dale Borders. All rights reserved
Afryka. Rośliny tego gatunku rosną na obszarze równikowej Afryki od Kamerunu do Konga na zachodzie poprzez centralne i zachodnie lasy Ugandy do Somalii, Etiopii i Kenii na wschodzie. W Kenii rośliny te można zazwyczaj spotkać na wysokości 910-1520 m na południowych i południowo-wschodnich zboczach góry Kenia i na południowych zboczach góry Elgon. Aerangis rhodosticta rośnie w mokrych i gorących siedliskach, prawie zawsze w lasach nad rzekami. Rośliny zazwyczaj rosną w rejonach osłoniętych od wiatru, zazwyczaj w pobliżu wodospadów. Zwykle umiejscowione są na gałązkach i konarach krzewów, ale czasami można je spotkać na pniach drzew. KLIMAT:
Zanotowane skrajne temperatury to Zalecenia dotyczące uprawy: Poniższe zalecenia oparte są na uśrednionych danych z naturalnego siedliska. Mogą być używane jako wskazówka dla nowo nabytych roślin, których wymagania nie są znane lub w tych przypadkach, gdy rośliny nie rosną lub nie kwitną tak dobrze, jak by mogły. Dane od hodowców podawane są tylko w tych przypadkach, gdy udaje się hodowla w warunkach odbiegających od występujących w warunkach naturalnych. ŚWIATŁO: 12000-20000 luksów. Rośliny tego gatunku dobrze rosną na parapetach okiennych lub uprawianie w sztucznym oświetleniu. Hodowcy stosujący w uprawie świetlówki zalecają umieszczanie roślin w odległości 15-23 cm poniżej źródła światła. TEMPERATURA:
Średnia temperatura dnia w lecie to WILGOTNOŚĆ POWIETRZA: Brak danych o średniej dla tej lokalizacji. Dane pochodzące z pobliskich punktów obserwacyjnych wskazują, że w tym rejonie średnia wilgotność wynosi 70-75% przez większość roku ze spadkiem do prawie 65% na krótki okres wczesną wiosną. Późnym latem wilgotność wzrasta na krótki okres przed spadkiem do poziomu to 55-60% na 3 miesiące. Jednakże siedliska w nadrzecznych lasach mogą być bardziej wilgotne niż to zostało zarejestrowane w stacjach meteorologicznych. PODLEWANIE: Obserwowany na podstawie danych meteorologicznych wzorzec "dwa razy mokro i dwa razy sucho" jest typowy dla rejonów zwrotnikowych. Okresy mokre występują jesienią i wiosną podczas gdy zima jest podstawowym okresem suchym, a kolejny okres suchy następuje latem. Nie jest wiadome, czy cykl dwukrotnego okresu mokrego ma znaczenie dla zdrowia lub kwitnienia tego gatunku. Niemniej odgrywa on istotną rolę jako czynnik inicjujący kwitnienie u innych roślin pochodzących z obszarów o tym samym wzorcu opadów. Rośliny w uprawie powinny być utrzymywane wilgotne w czasie odpowiadającym okresom mokrym. Podczas okresu suchego należy umożliwić nieznaczne przeschnięcie pomiędzy podlewaniami lecz podłoże nie powinno nigdy całkowicie wysychać, a rośliny nie powinny być przesuszane przez dłuższy okres czasu. W przypadku roślin umocowanych na podkładkach zaleca się zamgławianie 5 razy w tygodniu poza okresem zimy i dniami deszczowymi. W czasie upalnej pogody rośliny należy także codziennie obficie zwilżać lub całkowicie zanurzać w wodzie 3 razy w tygodniu. NAWOŻENIE: W okresie silnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla roślin zielnych lub zwykłą dawką nawozu dla storczyków. Wielu hodowców stosuje jesienią nawóz o niskiej zawartości azotu a dużej zawartości fosforu. Jeżeli do uprawy stosowane są doniczki to, co kilka tygodni powinno się przepłukiwać podłoże (podlewając "na wylot") celem uniknięcia tworzenia się osadów mineralnych, zwłaszcza gdy stosowano duże dawki nawozów. Najpierw należy normalnie podlać rośliny, aby rozpuścić nagromadzone sole. Po około godzinie podłoże należy przepłukać wodą w ilości równej dwukrotnej objętości pojemnika. Przepłukiwanie w okresie całego roku jest ważne zwłaszcza tam, gdzie woda jest silnie zmineralizowana. OKRES SPOCZYNKU:
W zimie średnia temperatura dnia wynosi PODŁOŻE: Rośliny te wydają się najlepiej rosnąć umocowane na kawałkach korka z pewną ilością mchu torfowca umieszczonego pod rośliną. Niektórzy hodowcy donoszą, że rośliny nie rosły dobrze na podkładach z paproci drzewiastych. Zamocowane w ten sposób rośliny wymagają wysokiej wilgotności powierza. Oprócz tego zamocowane rośliny muszą być zamgławiane przynajmniej raz dziennie przez większość roku, a najgorętsze dni lata mogą wymagać kilku dodatkowych zamgławiań. Jeżeli konieczne jest użycie doniczek, należy zastosować bardzo luźne podłoże umożliwiające dostęp powietrza do korzeni. Niektórzy hodowcy w przypadku dorosłych roślin stosują z powodzeniem średniej lub dużej wielkości kawałki kory jodłowej. Jednakże wydaje się, że młode sadzonki rosną lepiej i rzadziej tracą korzenie, jeżeli stosowana jest luźna mieszanka pumeksu lub włókien kokosowych, a nie podłoże bazujące na korze jodłowej. Należy stosować możliwie małe gliniane doniczki. Przesadzanie należy wykonywać, gdy zaczynają wyrastać nowe korzenie, co umożliwia roślinie najszybsze zadomowienie się w nowym pojemniku. UWAGI RÓŻNE: Okres kwitnienia podawany w tabeli jest oparty na danych z uprawy. W naturalnych siedliskach rośliny z kremowymi lub żółtawymi kwiatami występują na wschód od doliny Rift. Kwitną one od środka lata do jesieni. Te z czysto białymi kwiatami rosną na zachód od doliny Rift i kwitną wczesnym latem.
WIELKOŚĆ I TYP ROŚLINY: Mały, zwykle zwisający epifit monopodialny, praktycznie bez łodygi. Krótka łodyga jest schowana u podstawy w osłonie stworzonej przez ściśle przylegające liście. Korzenie są zwykle spłaszczone, z cienkim welamenem, są zielone gdy mokre i mają szmaragdowe końcówki. PSEUDOBULWY: Brak. LIŚCIE: 6-10. Wąskie, wstążkowate liście są jasnozielone, zwykle mają mniej niż 15 cm długości, są soczyste i delikatne. KWIATOSTAN: 2-3 pędy kwiatowe, które są zazwyczaj zwisające i mogą osiągać 38 cm długości, pojawiają z kątów najniższych liści. KWIATY: 6-25 w każdym kwiatostanie. Ułożone są w dwu rzędach na jednej płaszczyźnie. Kwiaty mają 2,5-5,0 cm, są trwałe ale nie pachną. Po otwarciu są bardzo płaskie, równomiernie ułożone na kwiatostanie, co daje roślinie bardzo schludny i uporządkowany wygląd. Kolor jest zmienny od czysto białego do bieli kości słoniowej, kremowego lub bladożółtego. Prętosłup jest jasno szkarłatny lub cynobrowy, co daje bardzo silny kontrast.
|
![]() |
||||
![]() |