WITAMY
PTMO
FORUM
BIOLOGIA
UPRAWA
GALERIA
ŹRÓDŁA
AUTORZY
NOWOŚCI
  UPRAWA / Od A do Z/ Coelogyne nitida (Wallich. ex Don) Lindley

 

Foto: Coelogyne nitida

Copyright © Wolfgang Wieser. Zdjęcie opublikowano za pozwoleniem Orchideengalerie


Pochodzenie/Naturalne siedlisko:

Nepal przez Sikkim i Bhutan, do wzgórz Khasi w północno-wschodnich Indiach, górna Birma, prowincja Yunnan w południowo-zachodnich Chinach, Tajlandia i Laos. W całym swoim siedlisku rośliny spotykane są na wysokości 1500-2300 m. Rosną na pokrytych mchem drzewach i skałach, w regionach, dla których charakterystyczna jest obecność mgieł i mżawek prawie przez cały rok. Rośliny spotykane w strefie subtropikalnej na niższych wysokościach rosną głównie na drzewach w lasach mieszanych i obszarach porośniętych karłowatą roślinnością, w regionach o chłodnej, słonecznej i suchej zimie.

KLIMAT:

Zanotowane skrajne temperatury to 25°C i -3°C.
Średnia wilgotność 80% przez cały rok.
Opady od 13 mm w styczniu do 798 mm w czerwcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 8,3/1,7 w styczniu do 18,9/14,4 w maju.
Okres kwitnienia: marzec do czerwca.

Zalecenia dotyczące uprawy:

ŚWIATŁO:

15000-25000 luksów. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. Silna pokrywa chmur w połączeniu z letnimi monsunami wskazuje, że rośliny wymagają cieniowania od wiosny do końca jesieni, światło to powinno być filtrowane i rozproszone. Rośliny nie powinny być wystawione bezpośrednio na promienie słońca, szczególnie w połowie dnia. W naturze w okresie suchego sezonu zimowego kiedy niebo jest czyste przez więcej niż połowę dni każdego miesiąca, nasłonecznienie jest silne.

TEMPERATURA:

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 18-23°C, nocy 13-14°C, z amplitudą dobową ok. 5°C. Rośliny można przystosować do ciepłych popołudni, jeśli utrzymywana jest wysoka wilgotność, ruch powietrza jest silny i wieczorem następuje ochłodzenie.

WILGOTNOŚĆ POWIETRZA:

85-95% przez większość roku, od późnej jesieni do wiosny spada do 75-80%.

PODLEWANIE:

Od późnej wiosny do jesieni opady deszczu są bardzo obfite, lecz jesienią gwałtownie ustają i rozpoczyna się 3-5 miesięczny okres suszy. Podczas intensywnego wzrostu rośliny powinny być obficie podlewane, lecz nie można dopuścić, aby podłoże rozłożyło się lub rozmokło. Gdy na jesieni nowe przyrosty osiągną dojrzałość, ilość wody należy nieco zmniejszyć.

NAWOŻENIE:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla roślin zielnych lub zwykłą dawką nawozu dla storczyków. Większość hodowców używa nawozów o równych proporcjach NPK podczas całego okresu wzrostu. Wielu hodowców zaleca stosowanie w okresie jesieni nawozów o obniżonej zawartości azotu a podwyższonej fosforu, aby polepszyć kwitnienie w następnym sezonie i wzmocnić nowe przyrosty przed zimą. Aby uniknąć gromadzenia się osadów mineralnych w okresie silnego nawożenia, zaleca się przepłukiwanie pojemników mniej więcej co miesiąc. Przepłukiwanie jest szczególnie ważne tam, gdzie woda jest silnie zmineralizowana. Aby przepłukać podłoże, należy najpierw normalnie podlać rośliny, co pozwoli na rozpuszczenie w podłożu nagromadzonych soli. Po około godzinie podłoże należy przepłukać wodą w ilości równej dwukrotnej objętości pojemnika.

OKRES SPOCZYNKU:

Średnia temperatura zimą wynosi w dzień 8-9°C, a nocy 2-3°C, z amplitudą dobową 7°C. W naturze deszcze są słabe przez około 3 miesiące w okresie późnej jesieni i wczesnej zimy, lecz dodatkowa wilgoć jest dostępna w postaci częstych mgieł, rosy i mżawki. Dlatego podlewanie roślin w hodowli powinno być ograniczone, lecz nie wolno pozwolić, aby pozostawały suche przez dłuższy czas. W większości wypadków słabe podlewanie co 3 tygodnie ze sporadycznym zamgławianiem spełni wymagania roślin. Chłodny i suchy okres spoczynku jest niezbędny dla zdrowego wzrostu i kwitnienia, lecz nie musi on być tak długi i surowy, jak okres spoczynku występujący w naturze. Niskie temperatury (ok. 9-10°C) wraz z ograniczeniem podlewania przez ok. 3 miesiące wystarczy do zaspokojenia wymagań odnośnie spoczynku.

PODŁOŻE:

Rośliny mogą rosnąć zamocowane na kawałkach paproci drzewiastej lub korka, ale w okresie letnich gorących i jasnych dni wymaga to zapewnienia wysokiej wilgotności i kilkukrotnego podlewania w ciągu dnia. Większość hodowców woli uprawiać rośliny w doniczkach lub koszykach, jakkolwiek najlepsze rezultaty daje uprawa w koszykach wyłożonych mchem torfowcem. Ponieważ rośliny wymagają obfitego podlewania, podłoże powinno być przepuszczalne i przewiewne, lecz stale powinno utrzymywać znaczną wilgoć. Hodowcy stwierdzają, że większość gatunków Coelogyne powinna być przesadzana tak rzadko, jak to możliwe. Rośliny rosną lepiej, jeśli przesadzanie zostanie ograniczone tylko do absolutnie niezbędnego. Hodowcy stwierdzają, że szok związany z przesadzaniem może opóźnić kwitnienie nawet o 3 lata, niektórzy sugerują, że zamiast przesadzania lepiej jest odcinanie kurczących się już starych pseudobulw. Mieszanka pociętych włókien paproci drzewiastej zmieszanych z 10% perlitu, 10% pociętego torfowca i 10% węgla drzewnego dają świetne rezultaty u większości hodowców i podłoże takie ulega bardzo powolnemu rozkładowi. Kora sosnowa może być użyta, jeśli zawiera dodatki utrzymujące wilgoć, lecz w tym przypadku wymagane jest częstsze przesadzanie, gdyż podłoże to szybciej ulega rozkładowi. Jeśli przesadzanie jest konieczne, powinno być wykonywane, gdy rozpocznie się już wzrost nowych korzeni, zazwyczaj natychmiast po kwitnieniu.

UWAGI RÓŻNE:

W naturze rośliny te kwitną późna wiosną i wczesnym latem.


Informacje o roślinie i kwiatach:

WIELKOŚĆ I TYP ROŚLINY:

Epifit o sympodialnym typie wzrostu osiągający 22-30 cm wysokości.

PSEUDOBULWY:

Długość pseudobulw wynosi 7,5-10,0 cm. Cylindryczno-owalne pseudobulwy wraz z wiekiem stają się pomarszczone. Przyrosty wyrastają na grubych kłączach w odległości 2,0-2,5 cm od siebie.

LIŚCIE:

Liście mają 15-20 cm długości, włączając w to 2,5-5,0 cm rowkowane szypułki u podstawy. Dwa eliptyczne lub lancetowate liście wyrastają z wierzchołka każdej pseudobulwy. Maja one ok. 2,5 cm szerokości i są spiczaste u wierzchołka.

KWIATOSTAN:

Około 20 cm długości. Wzniesione lub opadające pędy kwiatowe wyrastają ze środka nowych przyrostów przed rozwinięciem się liści i pseudobulw.

KWIATY:

3-8 sztuk. Kwiaty znajdują się w górnej połowie każdego pędu kwiatowego. Kwiaty o średnicy ok. 4 cm są białe z wyraźnymi żółtymi kropkami i podobnymi do oczu żółtymi plamami na bocznych płatkach warżki. Relatywnie szeroko rozchylone, ostro spiczaste płatki wewnętrzne i zewnętrzne mają 2,5-3,5 cm długości przy 0,5-0,7 cm szerokości. Jednak płatki zewnętrzne są zazwyczaj trochę dłuższe i szersze niż płatki wewnętrzne.


Tłumaczenie: Mariusz Wójcik