WITAMY
PTMO
FORUM
BIOLOGIA
UPRAWA
GALERIA
ŹRÓDŁA
AUTORZY
NOWOŚCI
 

Jesteś tu: UPRAWA / Od A do Z

Oncidium onustum
Lindley

 

Foto: Oncidium onustum

Foto: Greg Allikas. All rights reserved. Opublikowane za zgod? autora.


Pochodzenie/Naturalne siedlisko:

Ekwador i Peru. Rośliny występują na nadmorskich nizinach zachodniego Ekwadoru i północno-zachodniego Peru, gdzie opady są sporadyczne, ale powietrze cechuje wysoka wilgotność. Rosną zarówno na kaktusach, jak i na drzewach w suchych lasach, zwykle na poziomie morza , ale donoszono również o ich znajdowaniu na wysokości 1200 m.

KLIMAT:

Zanotowane skrajne temperatury to 10°C i 35°C. Średnia wilgotność około 80% przez cały rok. Opady od 1 mm w zimie do 97 mm w sierpniu Średnie temperatury (dzień/noc) od 28,3/19,7 w styczniu do 30,0/21,3 w listopadzie. Okres kwitnienia: Głównie październik, ale może kwitnąc cały rok.

Zalecenia dotyczące uprawy:

ŚWIATŁO:

25000-35000 luksów. O maksymalnym natężeniu tolerowanym przez roślinę. Podnosząc je należy robić to stopniowo, sprawdzając czy nie występują ślady ewentualnych poparzeń. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. Wydaje się, że wiele gatunków kwitnie lepiej w pełnym świetle niż w zacienieniu.

TEMPERATURA:

Przez cały rok średnia temperatura w dzień wynosi 28-30°C, w nocy 20-22°C, a amplituda dobowa 8-9°C. Z uwagi na fakt względnie szerokiego zasięgu występowania co do wysokości npm, rośliny powinny się przystosować do temperatur niższych o 4-6°C

WILGOTNOŚĆ POWIETRZA:

75-80% przez cały rok. Na naturalnych terenach występowania osiąga poziom prawie 100% późną nocą i nad ranem, lecz szybko obniża się po wschodzie słońca wraz z podwyższeniem się temperatury.

PODLEWANIE:

Opady są skąpe przez cały rok. Dodatkowym źródłem wilgoci jest obficie występująca rosa oraz wieczorne mgły. Rośliny uprawiane prawdopodobnie zareagują lepszym wzrostem na poranne zamgławianie przez większość roku, przy czym należy to robić częściej w lecie i rzadziej w zimie.

NAWOŻENIE:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla roślin zielnych lub zwykłą dawką nawozu dla storczyków. Nawóz o dużej zawartości azotu jest korzystny w okresie od wiosny do połowy lata, a nawóz bogatszy w fosfor powinien być stosowany późnym latem i jesienią.

OKRES SPOCZYNKU:

Przedstawione tu warunki uprawy powinny być utrzymywane przez cały rok. Podlewanie może być zmniejszone, szczególnie przy pochmurnej i zimnej pogodzie, ale nie należy dopuścić do całkowitego wyschnięcia podłoża przez dłuższy czas. Nawożenie powinno być ograniczone lub należy z niego zrezygnować całkowicie aż do wiosny, gdy pojawiają się nowe przyrosty.

PODŁOŻE:

Wydaje się, że rośliny najlepiej rosną i najwygodniej jest je uprawiać, jeżeli są one przytwierdzone do płatów paproci drzewiastej lub korka. Taka uprawa wymaga jednak utrzymania wysokiej wilgotności powietrza, a w lecie codziennego podlewania; w przypadku upałów nawet kilkakrotnego. W wypadku tak zawieszonych roślin, podczas suchych i gorących okresów niezbędne może być kilkakrotne podlewanie w ciągu dnia. Możliwa jest również uprawa w koszykach lub doniczkach wypełnionych luźnym, przepuszczalnym podłożem umożliwiającym korzeniom szybkie wyschnięcie po podlaniu. Przesadzać lub dzielić rośliny można jedynie na początku okresu pojawiania się nowych korzeni, co umożliwia szybkie ukorzenienie się rośliny w jak najkrótszym czasie i przy minimalnym stresie.

UWAGI RÓŻNE:

W naturalnym środowisku rośliny kwitną od jesieni do połowy zimy.


Informacje o roślinie i kwiatach:

WIELKOŚĆ I TYP ROŚLINY:

Mały, tworzący kępy epifit o wysokości do 12 cm. Przyrosty są ściśle rozmieszczone wzdłuż płożącego się kłącza.

PSEUDOBULWY:

Wysokość 3 cm i grubość 2 cm. Jajowate lub gruszkowate, nieco spłaszczone, koloru zielonego,popstrzone nieregularnymi, brązowo-czarnymi plamkami. Każda pseudobulwa posiada dobrze wykształcone, liściowate osłonki u podstawy.

LIŚCIE:

1. liść wyrasta z wierzchołka pseudobulwy, jest sztywny, wyprostowany, długości 9-10 cm, szerokości 1,2-1,5 cm. Liść jest gruby, skórzasty, szpiczasty na końcu, u podstawy złożony. Posiada na górnej powierzchni podłużny rowek wzdłuż środka liścia, któremu odpowiada podłużna wypukłość na spodzie.

KWIATOSTAN:

Dość sztywny, wyprostowany, o długości 20-25 cm, w górnej części łukowato wygięty, wyrasta u podstawy bulwy z podłużnej fałdki w liściowatej osłonce.

KWIATY:

8-14. Górną część kwiatostanu stanowi zgrabne, składające się z żółtych kwiatów grono. Kwiaty mają średnicę 2cm, wysokość 2,5 cm, są w pełni otwarte. Zewnętrzne płatki okwiatu są trójkątne, spiczasto zakończone, koloru jasno-żółtego, z centralną czerwonawą linią. Duże, prawie okrągłe wewnętrzne płatki okwiatu są tępo zakończone oraz posiadają drobne czerwone plamki przy podstawie. Żółta warżka jest trójdzielna, szerokość środkowej części warżki jest mniejsza od szerokości bocznych brzegów. Jasnobrązowe zgrubienie w pobliżu prętosłupa pokryte jest bardzo drobnymi czerwonymi plamkami. Zielony prętosłup posiada jasnożółte skrzydełka z czerwonymi plamkami. Pokrywa komory pyłkowej jest żółta.


Tłumaczenie: Adam Dyduch
Edycja serii: Jerzy Dziedzic